satiric
a. அங்கதஞ் சார்ந்த, வசை இலக்கியத்திற்குரிய, வசை எழுதுகிற, வசைத்தாக்குதல் செய்கிற,பழிப்பான, குறை காணும் இயல்புடைய, வஞ்சப் புகழ்ச்சியான, நகைத்திறத்துடன் குற்றங்காணும் இயல்புடைய.
Sa*tir"ic, Sa*tir"ic*al, a. Etym: [L. satiricus: cf. F. satirique.] 1. Of or pertaining to satire; of the nature of satire; as, a satiric style. 2. Censorious; severe in language; sarcastic; insulting. "Satirical rogue." Shak. Syn. -- Cutting; caustic; poignant; sarcastic; ironical; bitter; reproachful; abusive. -- Sa*tir"ic*al*ly, adv. -- Sa*tir"ic*al*ness, n.