sacramental

n. துணைநிலை மெய்வினை, தீர்க்க ஆட்சி-சிலுவைக்குறி ஆகியவை போன்ற சமயப்புனிதச் சடங்கோட ஒருபுடை ஒத்த வினைமுறை, (பெ.) புனித வினைமுறைக்குரிய, சமய மெய்வினை சார்ந்த, புனித வினைமுறை இயல்பு வாய்ந்த, சமய மறைநிலை மெய்ம்மைக்குரிய, இறைச் சான்றிற்குரிய, இறைச்சான்றியல்புடைய, புனித உறுதிமொழி சார்ந்த, புனித உறுதிமொழி இயல்புடைய, கோட்பாடு வகையில் சமய மெய்வினைகளுக்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கிற.

---

Sac`ra*men"tal, a. Etym: [L. sacramentalis: cf. F. sacramental, sacramentel.] 1. Of or pertaining to a sacrament or the sacraments; of the nature of a sacrament; sacredly or solemny binding; as, sacramental rites or elements. 2. Bound by a sacrament. The sacramental host of God's elect. Cowper. Sac`ra*men"tal, n. Defn: That which relates to a sacrament. Bp. Morton.

---