sabbatarian
n. வார ஓய்வுத்திருநாள் கொண்டாடும் யூதர், ஞாயிற்றுக்கிழமை ஓய்வுநாள் கடப்பாடுடைய கிறித்தவர், சனிக்கிழமை ஓய்வுநாட்குழுவினர், ஏழாம்நாள் ஞான நீராட்டாளர், (பெ.) வார ஓய்வுத்திருநாள் கொண்டாட்டக் கோட்பாடுகள் சார்ந்த.
Sab`ba*ta"ri*an, n. Etym: [L. Sabbatarius: cf. F. sabbataire. See Sabbath.] 1. One who regards and keeps the seventh day of the week as holy, aggreeably to the letter of the fourth commandment in the Decalogue. Note: There were Christians in the early church who held this opinion, and certain Christians, esp. the Seventh-day Baptists, hold it now. 2. A strict observer of the Sabbath. Sab`ba*ta"ri*an, a. Defn: Of or pertaining to the Sabbath, or the tenets of Sabbatarians.