rusticate
v. நாட்டுப்புறப் பண்புடையவராக்கு, நாகரிகமற்றவராக்கு, பல்கலைக்கழக மாணவர்களைத் தண்டனை முறையாகச் சிறிதுகாலம் நாட்டுப்புறத்திடிற்கு அனுப்பிவை, (கட்) கட்டுமான இணைப்புகளில் மேடுபள்ள வரையிட்டுக் கரடுமுரடான மேற்பரப்பு
Rus"ti*cate, v. i. [imp. & p. p. Rusticated; p. pr. & vb. n. Rusticating.] Etym: [L. rusticaticus, p. p. of rusticari to rusticate. See Rustic.] Defn: To go into or reside in the country; to ruralize. Pope. Rus"ti*cate, v. t. Defn: To require or compel to reside in the country; to banish or send away temporarily; to impose rustication on. The town is again beginning to be full, and the rusticated beauty sees an end of her banishment. Idler.