royalty
n. அரசு, அரசபதவி, அரசுரிமை, அரசர் அதிகாரம், அரசி அதிகாரம், மன்னர் தனிச்சிறப்புரிமை, அரச குடும்பம், மன்னுரிமை, தனி மனிதருக்கு அல்லது நிறுவனங்களுக்கு மன்னர் வழங்கும் தனியுரிமை, கனிப்பொருள்கள் மீது வழங்கப்படும் மன்னுரிமை, நில உரிமைத்தொகை, சுரங்க வருவாய்கருதிக் குத்தகைக்காரர் நில உரிமையாளருக்கு வழங்கும் தொகை, புனைவுரிமைத்தொகை, புதுக்கண்டு பிடிப்பின் பயனீட்டாளர் கண்டுபிடிப்பாளருக்கு அளிக்குந் தொகை, விற்பனைப் பண விகிதம், ஏடு வகையில் ஆக்கியோர்க்கு அளிக்கப்டும் பங்குவீத உரிமை.
Roy"al*ty, n.; pl. Royalties. Etym: [OF. roialté, royaulté, F. royauté. See Royal, and cf. Regality.] 1. The state of being royal; the condition or quality of a royal person; kingship; kingly office; sovereignty. Royalty by birth was the sweetest way of majesty. Holyday. 2. The person of a king or sovereign; majesty; as, in the presence of royalty. For thus his royalty doth speak. Shak. 3. An emblem of royalty; -- usually in the plural, meaning regalia. [Obs.] Wherefore do I assume These royalties, and not refuse to reign Milton. 4. Kingliness; spirit of regal authority. In his royalty of nature Reigns that which would be fear'd. Shak. 5. Domain; province; sphere. Sir W. Scott. 6. That which is due to a sovereign, as a seigniorage on gold and silver coined at the mint, metals taken from mines, etc.; the tax exacted in lieu of such share; imperiality. 7. A share of the product or profit (as of a mine, forest, etc.), reserved by the owner for permitting another to use the property. 8. Hence (Com.), a duty paid by a manufacturer to the owner of a patent or a copyright at a certain rate for each article manufactured; or, a percentage paid to the owner of an article by one who hires the use of it.