rind
n. புறணி, தாவரங்களின் பட்டை, பழத்தோல், காய்கறிகளின் புறத்தொலி., பாலேடு முதலியவற்றின்மேல் தோடு, பன்றியிறைச்சியின் மேல்தொலி, புறந்தோற்றம்,. மேற்புறம், (வினை) பட்டை உரி.
Rind, n. Etym: [AS. rind bark, crust of bread; akin rinta, G. rinde, and probably to E. rand, rim; cf. Skr. ram to end, rest.] Defn: The external covering or coat, as of flesh, fruit, trees, etc.; skin; hide; bark; peel; shell. Thou canst not touch the freedom of my mind With all thy charms, although this corporal rind Thou hast immanacled. Milton. Sweetest nurind. Shak. Rind, v. t. Defn: To remove the rind of; to bark. [R.]