rim
-1 n. ஓரம், விளிம்பு, வட்ட ஓர விளிம்பு, திண்ணிய கரை விளிம்பு, புடைப்பான விளிம்புக் கரை, நீளுருளையின்சல்லடைச்சட்டம், (கப்) நீர்ப்பரப்பு, (செய்) வளையம், வட்டவடிவப்பொருள்,. (வினை) வட்டவடிவ விளிம்பு இணைவி, ஓரம் அமைவி, விளிம்பாக அமை, ஓரமாக இயலு.-2 n. (உறு) வபை, அகட்டு உள்வரிச்சவ்வு, அடிவயிற்று உட்பகுதியைச் சூழ்ந்துள்ள நீரடங்கயி இரட்டைச் சவ்வுப் பை.
Rim, n. Etym: [As. rima, reoma, edge; cf. W. rhim, rhimp, a rim, edge, boundary, termination, Armor, rim. Cf. Rind.] 1. The border, edge, or margin of a thing, usually of something circular or curving; as, the rim of a kettle or basin. 2. The lower part of the abdomen. [Obs.] Shak. Arch rim (Phonetics), the line between the gums and the palate. -- Rim-fire cartridge. (Mil.) See under Cartridge. -- Rim lock. See under Lock. Rim, v. t. [imp. & p. p. Rimmed; p. pr. & vb. n. Rimming.] Defn: To furnish with a rim; to border. Rim, n. Etym: [As. rima, reoma, edge; cf. W. rhim, rhimp, a rim, edge, boundary, termination, Armor, rim. Cf. Rind.] 1. The border, edge, or margin of a thing, usually of something circular or curving; as, the rim of a kettle or basin. 2. The lower part of the abdomen. [Obs.] Shak. Arch rim (Phonetics), the line between the gums and the palate. -- Rim-fire cartridge. (Mil.) See under Cartridge. -- Rim lock. See under Lock. Rim, v. t. [imp. & p. p. Rimmed; p. pr. & vb. n. Rimming.] Defn: To furnish with a rim; to border.