rhapsody

n. வீரகாவியப் பாராயணப்பகுதி, வீரகாவியம், கட்டற்ற உணர்ச்சிக்கற்பனை வாய்ந்த செய்யுள், கட்டுக்கோப்புத் தளர்வான துண்டுத் துணுக்குக்கோவை, உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பான பேச்சு, (இசை) பரிபாட்டு வகை, அளவொவ்வாப் பல்கோப்புக் கதம்ப இசை.

---

Rhap"so*dy, n.; pl. Rhapsodies. Etym: [F. rhapsodie, L. rhapsodia, Gr. Ode.] 1. A recitation or song of a rhapsodist; a portion of an epic poem adapted for recitation, or usually recited, at one time; hence, a division of the Iliad or the Odyssey; -- called also a book. 2. A disconnected series of sentences or statements composed under excitement, and without dependence or natural connection; rambling composition. "A rhapsody of words." Shak. "A rhapsody of tales." Locke. 3. (Mus.) Defn: A composition irregular in form, like an improvisation; as, Liszt's "Hungarian Rhapsodies."

---