reverend

n. அருட்டிரு, (பெயரடை) போற்றுதலுக்கு உரிய, வயது வகையில் மதிப்பிற்குரிய, ஆள் வகையில் பண்புமதிப்பார்ந்த, இடவகையில் அருந்தொடர்புகள் கொண்ட, பழக்கவகையில் பழமை நலம்வாய்ந்த, சமய குருமாருக்கு உகந்த, சமயகுருநிலை வாய்ந்த.

---

Rev"er*end, a. Etym: [F. révérend, L. reverendus, fr. revereri. See Revere.] Defn: Worthy of reverence; entitled to respect mingled with fear and affection; venerable. A reverend sire among them came. Milton. They must give good example and reverend deportment in the face of their children. Jer. Taylor. Note: This word is commonly given as a title of respect to ecclesiastics. A clergyman is styled the reverend; a dean, the very reverend; a bishop, the right reverend; an archbishop, the most reverend.

---