retrospective
a. பின்னோக்கிய, முற்கால நிகழ்வுக்குரிய, முற்காலம் நோக்கிச் செல்லுகிற,(சட்) சென்றகாலத்ததையும் அளாவிய, முற்காலத்துக்கும் பொருத்தமான, முன்மரபையும் பாதிக்கிற.
Re`tro*spec"tive, a. Etym: [Cf. F. rétrospectif.] 1. Looking backward; contemplating things past; -- opposed to prospective; as, a retrospective view. The sage, with retrospective eye. Pope. 2. Having reference to what is past; affecting things past; retroactive; as, a retrospective law. Inflicting death by a retrospective enactment. Macaulay.