resident
குடியிருப்பாளர், ஊர் அல்லது ஊர்ப்புறத்து நிலையாகத் தங்கியிருப்பவர், புலம்பெயரா உயிரினம், அயல்நாட்டவையில் அமைச்சராயிருப்போர், காப்பரசுகளில் ஆட்சியாளர் பெயராள், துணைக்காப்பரசின் ஆளுநர், (பெயரடை) குடியிருக்கின்ற, பதியெழாப் பண்புடைய, புலம்பெயராத, தன் அலுவலகத்திலேயே தங்கியிருக்கிற, உறுப்பினர் பதவியமர்வுடைய, தங்கியிருக்கிற, உறுப்பினர் பதவியமர்வுடைய, தங்கியிருக்கக் கடமைப்பட்ட, உரிமை வகையில் பிறப்புவழி உரியதான.
Synonyms
abiding, dwelling, residing, inhabiting #noun occupant, dweller, tenant, sojourner, inhabitant
Antonyms
migrating, moving #noun stranger, foreigner, visitor
Res"i*dent (-dent), a. Etym: [F. résident, L. residens, -entis, p. pr. of residere. See Reside.] 1. Dwelling, or having an abode, in a place for a continued length of time; residing on one's own estate; -- opposed to nonresident; as, resident in the city or in the country. 2. Fixed; stable; certain. [Obs.] "Stable and resident like a rock." Jer. TAylor. One there still resident as day and night. Davenant. Res"i*dent, n. 1. One who resides or dwells in a place for some time. 2. A diplomatic representative who resides at a foreign court; -- a term usualy applied to ministers of a rank inferrior to that of ambassadors. See the Note under Minister,4.