repugn
v. எதிர்ப்புத் தெரிவி, எதிராக முயற்சி செய், வெறுப்பளி, வெறுப்புடையதாயிரு.
Re*pugn" (r-pn"), v. t. Etym: [F. répugner, L. repugnare, repugnatum; pref. re- + pugnare to fight. See Pugnacious.] Defn: To fight against; to oppose; to resist. [R.] Stubbornly he did repugn the truth. Shak.