repellent

a. துஜ்த்தித்தள்ளுகிற, தடுத்து நீக்கும் இயல்புடைய, தடுத்துநிறுத்தும் ஆற்றலுடைய, வெறுத்தொதுக்குகிற, வெறுப்புணர்ச்சியூட்டுகிற.

---

Re*pel"lent (-lent), a. Etym: [L. repellens, -entis, p. pr. ] Defn: Driving back; able or tending to repel. Re*pel"lent, n. 1. That which repels. 2. (Med.) Defn: A remedy to repel from a tumefied part the fluids which render it tumid. Dunglison. 3. A kind of waterproof cloth. Knight.

---