reminiscence

n. நினைவுக்குக் கொண்டுவரும் முயற்சி, முன்நினைவு, முன்நினைவுத்தொடர்பு, தொடர்நினைவு, பழைய நினைவின் தொடர்பான செய்தி, பழைய எண்ணம் நினைவூட்டுஞ் செய்தி, முன்னைய செய்தியின் பண்பை நினைவூட்டும் பொருள்.

Synonyms

Antonyms

Rem`i*nis"cence (rm`-ns"sens), n. Etym: [F. réminiscence, L. reminiscentia.] 1. The act or power of recalling past experience; the state of being reminiscent; remembrance; memory. The other part of memory, called reminiscence, which is the retrieving of a thing at present forgot, or but confusedly remembered. South. I forgive your want of reminiscence, since it is long since I saw you. Sir W. Scott. 2. That which is remembered, or recalled to mind; a statement or narration of remembered experience; a recollection; as, pleasing or painful reminiscences. Syn. -- Remembrance; recollection. See Memory.