rectilineal
a. நேரான, நேர்கோடான, நேர்கோடாய் அமைகிற, நேர்கோடுகளால் ஆன, நேர்கோடுகளைப் பக்கங்களாகவுடைய.
Rec`ti*lin"e*al, Rec`ti*lin"e*ar (-ln"*r), a. Etym: [Recti- + lineal, linear.] Defn: Straight; consisting of a straight line or lines; bounded by straight lines; as, a rectineal angle; a rectilinear figure or course. -- Rec`ti*lin"e*al*ly, adv. -- Rec`ti*lin"e*ar*ly, adv.