reader
n. வாசிப்பவர், படிப்பவர், பொருள் கண்டுணர்பவர், கையெழுத்துப்படிகளைப்படிகளைப்பற்றிக் கருத்தறிவிப்போர், அச்சகப்படி திருத்துவோர், உரத்துப் படிப்பதற்காகத் திருக்கோயில்களில் அமர்த்தப்படும் வாசிப்பாளர், பல்கலைக் கழக உயர்விரிவுரையாளர், துணைப் பேராசியர், மொழிப் பாடபுத்தகம்.
Read"er, n. Etym: [AS. rædere.] 1. One who reads. Specifically: (a) One whose distinctive office is to read prayers in a church. (b) (University of Oxford, Eng.) One who reads lectures on scientific subjects. Lyell. (c) A proof reader. (d) One who reads manuscripts offered for publication and advises regarding their merit. 2. One who reads much; one who is studious. 3. A book containing a selection of extracts for exercises in reading; an elementary book for practice in a language; a reading book.