rand

n. செருப்பில் குதிகால் தோல் துண்டு, தென்னாப்பிரிக்க வழக்கில் ஆற்றுப்பள்ளத்தாக்கின் இருமருங்கிலுறள்ள மேட்டுநிலங்கள்.

---

Rand, n. Etym: [AS. rand, rond; akin to D., Dan., Sw., & G. rand, Icel. rönd, and probably to E. rind.] 1. A border; edge; margin. [Obs. or Prov. Eng.] 2. A long, fleshy piece, as of beef, cut from the flank or leg; a sort of steak. Beau. & Fl. 3. A thin inner sole for a shoe; also, a leveling slip of leather applied to the sole before attaching the heel. Rand, v. i. Etym: [See Rant.] Defn: To rant; to storm. [Obs.] I wept, . . . and raved, randed, and railed. J. Webster.

---