pucker
n. மடிப்பு, திரைப்பு, குவிப்பு, வளைவு, கொய்சகம், (வினை.) திரைகளாகச் சுருக்கு, மடிப்புகளாகத் திரள்வி, சுரி, சுருங்கு, குவி, மடிப்புறு, குவிவுறு.
Puck"er, v. t. & i. [imp. & p. p. Puckered; p. pr. & vb. n. Puckering.] Etym: [From Poke a pocket, small bag.] Defn: To gather into small folds or wrinkles; to contract into ridges and furrows; to corrugate; -- often with up; as, to pucker up the mouth. "His skin [was] puckered up in wrinkles." Spectator. Puck"er, n. 1. A fold; a wrinkle; a collection of folds. 2. A state of perplexity or anxiety; confusion; bother; agitation. [Prov. Eng. & Colloq. U. S.]