progenitor
n. மூதாதை, முன்னோர், விலங்கு-தாவரங்களின் மரபுமூலமுதல், தந்தை, பண்புமரபில் முன்னோடி, முந்திய மூலமாதிரி.
Pro*gen"i*tor, n. Etym: [OF. progeniteur, L. progenitor, fr. progignere, progenitum, to bring forth, to beget; pro forth + gignere to beget. See Gender kind.] Defn: An ancestor in the direct line; a forefather. And reverence thee their great progenitor. Milton.