proconsul
-1 n. (வர.) பண்டை ரோம ஏகாதிபத்தியத்தில் புறமாகாணத் தலைவர், பிற்கால ரோமப் பேரரசில் முன்னாள் புறமாகாண ஆளுநர், புதிய குடியயேற்ற நாட்டின் ஆளுநர்.
Pro*con"sul, n. Etym: [L., fr. pro for + consul consul.] (Rom. Antiq.) Defn: An officer who discharged the duties of a consul without being himself consul; a governor of, or a military commander in, a province. He was usually one who had previously been consul.