prima-facie
a. முதற்காட்சியில் தோன்றுகிற, முதல் எண்ணத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட, (வினையடை.) முதல் தோற்றத்திலேயே.
Pri"ma fa"ci*e. Etym: [L., from abl. of primus first + abl. of facies appearance.] Defn: At first view; on the first appearance. Prima facie evidence (of a fact) (Law), evidence which is sufficient to establish the fact unless rebutted. Bouvier.