pretence

n. பாவனை, பாசாங்கு, போலிநடிப்பு, போலித்தன்மை, மோசடி, போலிப்பகட்டு, போலி உரிமை, பாவிப்பு, நடிப்பாக மேற்கொண்ட நடையுடை தோற்றம், நடிப்பு, உரிமைத் தடம், உரிமைக்கான சிறு சாக்குப் போக்கு, உரிமைக்கோரிக்கை.n. பாவனை, பாசாங்கு, போலிநடிப்பு, போலித்தன்மை, மோசடி, போலிப்பகட்டு, போலி உரிமை, பாவிப்பு, நடிப்பாக மேற்கொண்ட நடையுடை தோற்றம், நடிப்பு, உரிமைத் தடம், உரிமைக்கான சிறு சாக்குப் போக்கு, உரிமைக்கோரிக்கை.

Synonyms

Antonyms

Pre*tense", Pre*tence, n. Etym: [LL. praetensus, for L. praetentus, p. p. of praetendere. See Pretend, and cf. Tension.] 1. The act of laying claim; the claim laid; assumption; pretension. Spenser. Primogeniture can not have any pretense to a right of solely inheriting property or power. Locke. I went to Lambeth with Sir R. Brown's pretense to the wardenship of Merton College, Oxford. Evelyn. 2. The act of holding out, or offering, to others something false or feigned; presentation of what is deceptive or hypocritical; deception by showing what is unreal and concealing what is real; false show; simulation; as, pretense of illness; under pretense of patriotism; on pretense of revenging Cæsar's death. 3. That which is pretended; false, deceptive, or hypocritical show, argument, or reason; pretext; feint. Let not the Trojans, with a feigned pretense Of proffered peace, delude the Latian prince. Dryden. 4. Intention; design. [Obs.] A very pretense and purpose of unkindness. Shak. Note: See the Note under Offense. Syn. -- Mask; appearance; color; show; pretext; excuse. -- Pretense, Pretext. A pretense is something held out as real when it is not so, thus falsifying the truth. A pretext is something woven up in order to cover or conceal one's true motives, feelings, or reasons. Pretext is often, but not always, used in a bad sense. Pre*tence", n., Pre*tence"ful, a., Pre*tence"*less, a. Defn: See Pretense, Pretenseful, Pretenseless.