predestination

n. முன்வகுத்தமைவு, ஊழ், மாறா நியதி, வீடுபேற்றிற்கும் இறவா வாழ்விற்கும் எனக் கடவுளால் சில் முன்னறுதி செய்யப்பட்டுள்ளனர் என்ற கருத்து, நடப்பது யாவுமே கடவுளால் முன்னறுதி செய்யப்பட்டவை என்ற கருத்து.

Synonyms

Antonyms

Pre*des`ti*na"tion, n. Etym: [L. praedestinatio: cf. F. prédestination.] 1. The act of predestinating. Predestination had overruled their will. Milton. 2. (Theol.) Defn: The purpose of Good from eternity respecting all events; especially, the preordination of men to everlasting happiness or misery. See Calvinism.