practical

a. செயல்முறை சார்ந்த, நடைமுறைக்குரிய, அனுபவத்தில் தெரிகிற, காரிய சாத்தியமான, காரியத்துக்குப் பயன்படுகிற, தொழிலில் ஈடுபட்டிருக்கிற, தொழில் புரிகிற, மனக்கோட்டையான தன்மையின்றி செயலாற்றும் பாங்குள்ள, செயல்துறையில் உண்மையான.

Synonyms

Prac"ti*cal, a. Etym: [L. practicus active, Gr. pratique, formerly also practique. Cf. Pragmatic, Practice.] 1. Of or pertaining to practice or action. 2. Capable of being turned to use or account; useful, in distinction from ideal or theoretical; as, practical chemistry. "Man's practical understanding." South. "For all practical purposes." Macaulay. 3. Evincing practice or skill; capable of applying knowledge to some useful end; as, a practical man; a practical mind. 4. Derived from practice; as, practical skill. Practical joke, a joke put in practice; a joke the fun of which consists in something done, in distinction from something said; esp., a trick played upon a person.