pouter
n. வெறுப்பினால் உதட்டைப் பிதுக்குபவர், புடைத்த மார்புடைப் புறாவகை.
Pout"er, n. 1. One who, or that which, pouts. 2. Etym: [Cf. E. pout, and G. puter turkey.] (Zoöl.) Defn: A variety of the domestic pigeon remarkable for the extent to which it is able to dilate its throat and breast.