polyphonic
a. பல குரல்களுள்ள, (மொழி.) பல்வகை ஒலிகளைக் குறிக்கிற, (இசை.) கொடுக்கப்பட்ட மெல்லிசைப் பாடலுக்குத் துணையாகச் சேர்க்கப்பட்ட.
Pol`y*phon"ic, a. Etym: [Gr. polyphone.] 1. Having a multiplicity of sounds. 2. Characterized by polyphony; as, Assyrian polyphonic characters. 3. (Mus.) Defn: Consisting of several tone series, or melodic parts, progressing simultaneously according to the laws of counterpoint; contrapuntal; as, a polyphonic composition; -- opposed to homophonic, or monodic.