pluperfect
n. (இலக்.) முடிவு சுட்டிய சென்றகாலம், இறந்த காலத்துக்கு இறந்த காலம், குறிப்பிட்ட இறந்த காலத்துக்கு முன்பே முடிந்துவிட்ட செயலைத் தெரிவிக்கிற காலம், (பெ.) இறந்த காலத்துக்கு இறந்த காலமான.
Plu"per`fect, a. Etym: [L. plus more + perfectus perfect; cf. F. plus-que-parfait, L. plusquamperfectum.] Defn: More than perfect; past perfect; -- said of the tense which denotes that an action or event was completed at or before the time of another past action or event. -- n. Defn: The pluperfect tense; also, a verb in the pluperfect tense.