plug

n. அடைப்புக்கட்டை, ஆப்பு, தக்கை, அடைப்பாகப் பயன்படும் இயற்கைக்கரணை, அடைப்பு, கழிப்பிடத் தொட்டி நீரைத் திறந்துவிடும் பொறி, அழுத்தப்பட்ட புகையிலைக் கட்டை, வெட்டப்பட்ட புகையிலைக்கட்டைத் துண்டு, தீயணைப்புக்குழாயின் வாயடைப்புக் குமிழ், (வினை.) அடைப்பான் கொண்டு துளை அடை, சுடு, முட்டியினாற் குத்து, (பே-வ) வலிந்து செவியுட்புகுத்தி விளம்பரஞ்செய்.

---

Plug, n. Etym: [Akin to D. plug, G. pflock, Dan. plök, plug, Sw. plugg; cf. W. ploc.] 1. Any piece of wood, metal, or other substance used to stop or fill a hole; a stopple. 2. A flat oblong cake of pressed tobacco. [U. S.] 3. A high, tapering silk hat. [Slang, U.S.] 4. A worthless horse. [Slang, U.S.] 5. (Building) Defn: A block of wood let into a wall, to afford a hold for nails. Fire plug, a street hydrant to which hose may be attached. [U. S.] -- Hawse plug (Naut.), a plug to stop a hawse hole. -- Plug and feather. (Stone Working) See Feather, n., 7. -- Plug centerbit, a centerbit ending in a small cylinder instead of a point, so as to follow and enlarge a hole previously made, or to form a counterbore around it. -- Plug rod (Steam Eng.) , a rod attached to the beam for working the valves, as in the Cornish engine. -- Plug valve (Mech.), a tapering valve, which turns in a case like the plug of a faucet. Plug, v. t. [imp. & p. p. Plugged; p. pr. & vb. n. Plugging.] Defn: To stop with a plug; to make tight by stopping a hole.

---