platonic

a. பிளேட்டோ (கி.மு.42ஹ்-34ஹ்) என்ற பண்டைக் கிரேக்க அறிவருக்குரிய, பிளேட்டோ வின் கோட்பாடு சார்ந்த, கதியலான, கோட்பாடு நிலைப்பட்ட, ஆன்ம ஈர்ப்புடைய, சொல்லளவான, செயல்சாராத.a. பிளேட்டோ (கி.மு.42ஹ்-34ஹ்) என்ற பண்டைக் கிரேக்க அறிவருக்குரிய, பிளேட்டோ வின் கோட்பாடு சார்ந்த, கதியலான, கோட்பாடு நிலைப்பட்ட, ஆன்ம ஈர்ப்புடைய, சொல்லளவான, செயல்சாராத.

Synonyms

Antonyms

Pla*ton"ic, n. Defn: A follower of Plato; a Platonist. Pla*ton"ic, Pla*ton"ic*al, a. Etym: [L. Platonicus, Gr. platonique.] 1. Of or pertaining to Plato, or his philosophy, school, or opinions. 2. Pure, passionless; nonsexual; philosophical. Platonic bodies, the five regular geometrical solids; namely, the tetrahedron, hexahedron or cube, octahedron, dodecahedron, and icosahedron. -- Platonic love, a pure, spiritual affection, subsisting between persons of opposite sex, unmixed with carnal desires, and regarding the mind only and its excellences; -- a species of love for which Plato was a warm advocate. -- Platonic year (Astron.), a period of time determined by the revolution of the equinoxes, or the space of time in which the stars and constellations return to their former places in respect to the equinoxes; -- called also great year. This revolution, which is caused by the precession of the equinoxes, is accomplished in about 26,000 years. Barlow.