plateau

n. மேட்டுநிலம், நிலமேடு, பூவேலைப்பாடுடைய தட்டம், அணியொப்பனைப் பட்டயச் சின்னம், தட்டை முகட்டினையுடைய பெண்டிர் தொப்பி.

Pla*teau", n.; pl. F. Plateaux (F. , E. Plateaus. Etym: [F., fr. OF. platel, properly a little plate. See Plate.] 1. A flat surface; especially, a broad, level, elevated area of land; a table-land. 2. An ornamental dish for the table; a tray or salver.

plateau - Similar Words

plate plateful platanus playte plater platen platel platan patera patena