piper
n. குழலுதுபவர், நாடோ டிப்பாடகர், மீன்வகை, வலுவிழந்த ஏலாக்குதிரை,பறவைக்குஞ்சு, மாடப்புறாக் குஞ்சு, ஈ வகையின் முட்டைப்புழு, பிற விலங்குகளைப் பொறியுட்படுத்த பயிற்றுவிக்கப்ட்ட நாய்.
Pi"per, n. Etym: [L.] Defn: See Pepper. Pip"er, n. 1. (Mus.) Defn: One who plays on a pipe, or the like, esp. on a bagpipe. "The hereditary piper and his sons." Macaulay. 2. (Zoöl.) (a) A common European gurnard (Trigla lyra), having a large head, with prominent nasal projection, and with large, sharp, opercular spines. (b) A sea urchin (Goniocidaris hystrix) having very long spines, native of both the American and European coasts. To pay the piper, to bear the cost, expense, or trouble.