philistine

n. பிலிஸ்தியர்கள், இஸ்ரவேலர்களைத் துன்புறுத்திய போர் விருப்பமுள்ள மக்களினம், கைப்பற்றித் துன்புறுத்தும் எதிரி, அமீனா, இலக்கியக் கருத்துரையாளர், வௌதயார், செர்மானிய பல்கலைக்கழக வழக்கில் மாணவரல்லாதவர், பணபற்றவர், உயர்நாட்டமற்றவர், உலகியல் நாட்டமுடையவர், (பெ.) பண்பற்ற, நாகரிகமற்ற, உயர்நாட்டமற்ற, உலகியற்பற்றுடைய.

---

Phi*lis"tine, n. Etym: [L. Philistinus, Heb. Phlishthi, pl. Phlishthim.] 1. A native or an inhabitant of ancient Philistia, a coast region of southern Palestine. 2. A bailiff. [Cant, Eng.] [Obs.] Swift. 3. A person deficient in liberal culture and refinement; one without appreciation of the nobler aspirations and sentiments of humanity; one whose scope is limited to selfish and material interests. [Recent] M. Arnold. Phi*lis"tine, a. 1. Of or pertaining to the Philistines. 2. Uncultured; commonplace.

---