pessimism
n. சோர்வுவாதம், உலகில் எதுவுமேகெட்டது என்று கொள்ளும் கோட்பாடு, சிணுங்கு மனப்பான்மை, எதிலுமே தீயய்ர்பு காணும் பாங்கு, தோல்வி மனப்பான்மை, கிளர்ச்சியின்மை, சோர்வு, அவாமுறிவு.
Pes"si*mism, n. Etym: [L. pessimus worst, superl. of pejor worse: cf. F. pessimisme. Cf. Impair.] 1. (Metaph.) Defn: The opinion or doctrine that everything in nature is ordered for or tends to the worst, or that the world is wholly evil; -- opposed to Ant: optimism. 2. A disposition to take the least hopeful view of things.