perturbation
n. கலக்குதல், கலங்கிய நிலை, மனக்கலக்கம், ஒழுங்கின்மை, கலக்குவது, (வான்.) வானக்கோளின் முறையான இயக்கத்தில் மூன்றாவது பொருளாற்றலால் உண்டாகும் சிறு தடுமாற்றம், வானக்கோளின் சுற்றியக்கத்தில் மையக்கோளத்தின் கோளம் மீறிய உருவமைதியினால் ஏற்படுஞ் சிறிய உலைவு.
Per`tur*ba"tion, n. Etym: [L. perturbatio: cf. F. perturbation.] 1. The act of perturbing, or the state of being perturbed; esp., agitation of mind. 2. (Astron.) Defn: A disturbance in the regular elliptic or other motion of a heavenly body, produced by some force additional to that which causes its regular motion; as, the perturbations of the planets are caused by their attraction on each other. Newcomb.