pencil

n. வரைகோல், கரிக்கோல், வண்ண ஓவியத்தூரிகை, தீட்டுப்பாணி, வண்ண ஓவியப்பாணி, (இய.) குவிகதிர்க்கூம்பு, (வடி.) வரைக்கூம்பு, ஒருமுனையில் கூடும் பல நேர்க்கோடுகள், (வினை.) வரைகோலாற் குறி, கரிக்கோலால் தீட்டு, பந்தயப் புத்தகத்தில் குதிரையின் பெயரைப் பதிவுசெய், வண்ணத்தைக் கொண்டு ஒரே மையமுள்ள மெல்லிய பல கோடுகள் வரை.

---

Pen"cil, n. Etym: [OF. pincel, F. pinceau, L. penicillum, penicillus, equiv. to peniculus, dim. of penis a tail. Cf. Penicil.] 1. A small, fine brush of hair or bristles used by painters for laying on colors. With subtile pencil depainted was this storie. Chaucer. 2. A slender cylinder or strip of black lead, colored chalk, slate etc., or such a cylinder or strip inserted in a small wooden rod intended to be pointed, or in a case, which forms a handle, -- used for drawing or writing. See Graphite. 3. Hence, figuratively, an artist's ability or peculiar manner; also, in general, the act or occupation of the artist, descriptive writer, etc. 4. (Opt.) Defn: An aggregate or collection of rays of light, especially when diverging from, or converging to, a point. 5. (Geom.) Defn: A number of lines that intersect in one point, the point of intersection being called the pencil point. 6. (Med.) Defn: A small medicated bougie. Pencil case, a holder for pencil lead. -- Pencil flower (Bot.), an American perennial leguminous herb (Stylosanthes elatior). -- Pencil lead, a slender rod of black lead, or the like, adapted for insertion in a holder. Pen"cil, v. t. [imp. & p. p. Penciled or Pencilled; p. pr. & vb. n. Penciling or Pencilling.] Defn: To write or mark with a pencil; to paint or to draw. Cowper. Where nature pencils butterflies on flowers. Harte.

---