patten
n. மேல் சோடு, சேற்றுக்காப்பு மீபுதையாணம், புதையரணம் சேற்றில் அமிழாதபடி இருப்பு வளையங்கள் மீது மரத்தாலான அடிக்கட்டையுடைய காப்புக்கவிதைப் புதையடி.
Pat"ten, n. Etym: [F. patin a high-heeled shoe, fr. patte paw, foot. Cf. Panton, Patté.] 1. A clog or sole of wood, usually supported by an iron ring, worn to raise the feet from the wet or the mud. The patten now supports each frugal dame. Gay. 2. A stilt. [Prov. Eng.] Halliwell.