patrician

n. பண்டை ரோமாபுரி உயர்குடியுரிமையாளர், ரோமாபுரிப் பேரரசின் உயர் உரிமைக் குடியாளர், ரோமாபுரிப் பேரரசின் தொலை மாகாணங்களில் பேரரசர், பேராளர், இத்தாலியக் குடியரசுகளில் உயர்குடித் தலைவர், உயர்குடியாளர், ஆட்சிக்குடி உரிமையாளர், (பெ.) பண்டைரோமாபுரியில் உயர் ஆட்சி வகுப்புக்குரிய, உயர்குடிப்பிறந்த, உயர்குடிசார்ந்த.

Synonyms

Antonyms

Pa*tri"cian, a. Etym: [L. patricius, fr. patres fathers or senators, pl. of pater: cf. F. patricien. See Paternal.] 1. (Rom. Antiq.) Defn: Of or pertaining to the Roman patres (fathers) or senators, or patricians. 2. Of, pertaining to, or appropriate to, a person of high birth; noble; not plebeian. Born in the patrician file of society. Sir W. Scott. His horse's hoofs wet with patrician blood. Addison. Pa*tri"cian, n. Etym: [L. patricius: cf. F. patricien.] 1. (Rom. Antiq.) Defn: Originally, a member of any of the families constituting the populus Romanus, or body of Roman citizens, before the development of the plebeian order; later, one who, by right of birth or by special privilege conferred, belonged to the nobility. 2. A person of high birth; a nobleman. 3. One familiar with the works of the Christian Fathers; one versed in patristic lore. [R.] Colridge.