parenchyma
n. (உள்.) சுரப்பிக்கருப்பொருள், உறுப்புக்கருப்பொருள், (தாவ.) இலை-பருப்பு-பழச்சதை போன்ற மென்பகுதிகளின் உயிர்மங்களில் அருகரகாகக் காணப்படும் சமசதுர மென்பதக் கூறு.
Pa*ren"chy*ma, n. Etym: [NL., from Gr. parenchyme.] (Biol.) Defn: The soft celluar substance of the tissues of plants and animals, like the pulp of leaves, to soft tissue of glands, and the like.