pantheon
n. பல தெய்வக்கோயில், ஓரின மக்களின் தெய்வங்கள், புகழடைந்து இறந்தவர்கள் புதைக்கப்பட்டுள்ள கட்டிடம், புகழடைந்து இறந்தவர்களுக்கு நினைவுச் சின்னங்களுள்ள கட்டிடம், பொதுமக்களது பொழுதுபோக்கிற்காக 1ஹ்ஹ்2ல் லண்டனில் திறக்கப்பட்ட கட்டிடம்.
Pan*the"on, n. Etym: [L. pantheon, pantheum, Gr. panthéon. See Pan-, and Theism.] 1. A temple dedicated to all the gods; especially, the building so called at Rome. 2. The collective gods of a people, or a work treating of them; as, a divinity of the Greek pantheon.