paladin

n. பழங்கால பிரஞ்சு நாட்டு மன்னன் சார்லிமேன் அரசவைப் பெருமக்கள் பன்னிருவருள் ஒருவர், அருஞ்செயல்வீரன், வீரத்திருவாளன்.

Pal"a*din, n. Etym: [F., fr.It. paladino, fr. L. palatinus an officer of the palace. See Palatine.] Defn: A knight-errant; a distinguished champion; as, the paladins of Charlemagne. Sir W. Scott.

paladin - Similar Words

palladian plain ladin palisading salading pleading plaiding paludine paludina palladic