ottoman

-1 n. துருக்கியர், (பெயரடை) துருக்கியில் முதலாவது ஆத்மன் அரச மரபு சார்ந்த, துருக்கியர்களில் முதலாவது ஆத்மன் கிளைவழி சார்ந்த, முதலாவது ஆத்மன் வழி வந்தவர்களால் ஆளப்பட்ட பேரரசு சார்ந்த, துருக்கிப் பேரரசுத் தொடர்பான, துருக்கிய.-2 n. சாய்மானம் அல்லது கைகள் இல்லாத மெத்தையிட்டுத் தைத்த இருக்கை, மெத்தையிட்டுத் தைத்த மேற்பாகமுடைய பெட்டி.

---

Ot"to*man, a. Etym: [F. ottoman: cf. It. ottomano, ottomanno; -- from Othoman, Othman, or Osman, the name of a sultan who assumed the government of Turkey about the year 1300. Cf. Osmanli, Ottoman a stuffed seat.] Defn: Of or pertaining to the Turks; as, the Ottoman power or empire. Ot"to*man, n.; pl. Ottomans (. 1. A Turk. 2. Etym: [F. ottomane, from ottoman Turkish.] Defn: A stuffed seat without a back, originally used in Turkey. Ot"to*man, a. Etym: [F. ottoman: cf. It. ottomano, ottomanno; -- from Othoman, Othman, or Osman, the name of a sultan who assumed the government of Turkey about the year 1300. Cf. Osmanli, Ottoman a stuffed seat.] Defn: Of or pertaining to the Turks; as, the Ottoman power or empire. Ot"to*man, n.; pl. Ottomans (. 1. A Turk. 2. Etym: [F. ottomane, from ottoman Turkish.] Defn: A stuffed seat without a back, originally used in Turkey.

---