opacity
n. ஔதயை ஊடுருவிச் செல்லவிடாத தன்மை, ஔதயை எதிரிட்டுக் காட்டாத இயல்பு, மழுங்கல்தளம், பொருள்புரிய நிலை, மழுப்பம்.
O*pac"i*ty, n. Etym: [L. opacitas: cf.F. opacité.] 1. The state of being opaque; the quality of a body which renders it impervious to the rays of light; want of transparency; opaqueness. 2. Obscurity; want of clearness. Bp. Hall.