occasional

a. வேளைக்குரிய, தறுவாய்க்ககான,சிறப்பு நிகழ்ச்சியை முன்னிட்ட, தனி நிகழ்ச்சிக்கிசைவாக அமைந்த, தனி நேரங்களிற் செயற்படுகிற, இடையிடை நிகழ்வான, அவ்வப்போது நிகழ்கிற, துணைமையான, உடனடித் தூண்டுதலான.

---

Oc*ca"sion*al, a. Etym: [Cf.F. occasionnel.] 1. Of or pertaining to an occasion or to occasions; occuring at times, but not constant, regular, or systematic; made or happening as opportunity requires or admits; casual; incidental; as, occasional remarks, or efforts. The... occasional writing of the present times. Bagehot. 2. Produced by accident; as, the occasional origin of a thing. [Obs.] Sir T. Browne. Occasional cause (Metaph.), some circumstance preceding an effect which, without being the real cause, becomes the occasion of the action of the efficient cause; thus, the act of touching gunpowder with fire is the occasional, but not the efficient, cause of an explosion.

---