obviate

v. அகற்று, அப்புறப்படுத்து, ஒழித்துக்கட்டு, முன்னறிந்து நீக்கு, சூழ்ச்சியினால் வெல், வழிக்குக் கொண்டுவா, கடுமை கெடு.

---

Ob"vi*ate, v. t. [imp. & p. p. Obviated; p. pr. & vb. n. Obviating.] Etym: [L. obviare; ob (see Ob-) + viare to go, fr. via way. See Voyage.] 1. To meet in the way. [Obs.] Not to stir a step to obviate any of a different religion. Fuller. 2. To anticipate; to prevent by interception; to remove from the way or path; to make unnecessary; as, to obviate the necessity of going. To lay down everything in its full light, so as to obviate all exceptions. Woodward.

---