obligee

n. (சட்) ஒப்பந்தத்தினால் கட்டப்படுத்துபவர், (சட்) ஒப்பந்தப் பத்திரம் பெறுபவர், எழுதிக்கொடுப்பவர்.

---

Ob"li*gee", n. Etym: [F. obligé, p.p. of obliger. See Oblige.] Defn: The person to whom another is bound, or the person to whom a bond is given. Blackstone.

---