objector
n. தடைசொல்பவர், எதிர்ப்பவர், மறுப்புரையாளர்.
Ob*ject"or, n. Etym: [L., an accuser.] Defn: One who objects; one who offers objections to a proposition or measure.
n. தடைசொல்பவர், எதிர்ப்பவர், மறுப்புரையாளர்.
Ob*ject"or, n. Etym: [L., an accuser.] Defn: One who objects; one who offers objections to a proposition or measure.