nomenclator
n. பெயரிடுபவர், தாவரவியலில் பெயர் வகுத்துரைப்பாளர், விருந்தில் உரிய இடத்துக்கு இட்டுச் செல்லும் அரங்கத் துணைவர், பண்டை ரோமரிடையே ஆளறிமுகப் பணியர், தேர்தல் காலத்தில் பெயர்கூறி ஆள் அறிமுகம் செய்யும் கடமையுடைய அடிமை.
No"men*cla`tor, n. Etym: [L., fr. nomen name + calare to call. See Name, and Calendar.] 1. One who calls persons or things by their names. Note: In Rome, candidates for office were attended each by a nomenclator, who informed the candidate of the names of the persons whom they met and whose votes it was desirable to solicit. 2. One who gives names to things, or who settles and adjusts the nomenclature of any art or science; also, a list or vocabulary of technical names.