neoteric
a. புதுமையான, புத்தம்புதிய, அண்மைக்காலத்திய, புது வழக்காறான, புதுவரவான, புதிதுபுகுந்த, புத்தம் புதுப்பாணியான, தற்காலத்துக்குரிய.a. புதுமையான, புத்தம்புதிய, அண்மைக்காலத்திய, புது வழக்காறான, புதுவரவான, புதிதுபுகுந்த, புத்தம் புதுப்பாணியான, தற்காலத்துக்குரிய.
Ne`o*ter"ic, n. Defn: One of modern times; a modern. Ne`o*ter"ic, Ne`o*ter"ic*al, a. Etym: [L. neotericus, gr. Defn: Recent in origin; modern; new. "Our neoteric verbs." Fitzed. Hall. Some being ancient, others neoterical. Bacon.