naturalist
n. இயற்கைப் பண்பாடு பின்பற்றுபஹ்ர், கலை இலக்கியத் துறையில் வாய்மைப் பண்பாளர், நேர் வாய்மை கோட்பாட்டாளர், செடிகொடி உயிரின ஆஜ்ய்ச்சியாளர், நாய்களையிம் கூண்டில் வளர்க்கப்படும் உயரினங்களையும் வைத்து வாணிகஞ் செய்பவர், பஞ்சு முதலியன உள்திணித்து மாண்ட உயிரின உடல் பதனஞ் செய்து வாணிகஞ் செய்பவர், (பெ.) இயற்கைப் பண்பாடு சார்ந்த, வாய்மைப் பண்புடைய, இயற்கோட்பாடு சார்ந்த, இயற்பண்புக்குகந்த, இயற்கோட்பாட்டுக்கியைந்த, இயல் நூல் துறை சார்ந்த.
Nat"u*ral*ist, n. Etym: [Cf. F. naturaliste.] 1. One versed in natural science; a student of natural history, esp. of the natural history of animals. 2. One who holds or maintains the doctrine of naturalism in religion. H. Bushnell.