narcotic

n. மரமரப்பூட்டும் மருந்து, நோவுணர்ச்சி அகற்றும் பொருள், மயக்க மருந்து, துயிலூட்டும் பொருள், (பெ.)மரமரப்பூட்டுகிற, ஊறுணர்ச்சியகற்றுகிற, மயக்கமூட்டுகிற, துயிலூட்டுகிற, நோவுணர்ச்சியற்ற நிலை சார்ந்த.

---

Nar*cot"ic, a. Etym: [F. narcotique, Gr. na`rkh numbness, torpor.] (Med.) Defn: Having the properties of a narcotic; operating as a narcotic. -- Nar*cot"ic*ness, n. Nar*cot"ic, n. (Med.) Defn: A drug which, in medicinal doses, generally allays morbid susceptibility, relieves pain, and produces sleep; but which, in poisonous doses, produces stupor, coma, or convulsions, and, when given in sufficient quantity, causes death. The best examples are opium (with morphine), belladonna (with atropine), and conium. Nercotykes and opye (opium) of Thebes. Chaucer.

---